دلمون خوشه
دلمون خوشه که می نویسیم یه سری می خونن میگن به به ایولتو چی نوشتی
یه سری میگن بد بخت شیش میزنه هررررررررررررر
بعضیا اشک میریزن
بعضیا { بیشتریا }می خندن....با توام ... نیشتو ببند .. دارم حرف میزنم
وقتیم که میمیریم دلمون خوشه به صدای پای ادمایی که دارن اون بالا رو قبر ما راه میرن چی میگن و چی میشنویم بماند...
اگه از دستت شاکی باشه میاد میشینه دو تا فحش توپ می بنده رو دلتو تو هم که کاری اون پایین ازت ساخته نیست نگاش می کنی و مثل بچه ادم میشینی سر جات ... اینجاست که دلت خیلییییییییی میسوزه
اگه طرف خیلی دوست داشته باشه یه سه چار باری میاد سر خاکت یه گریه ای می کنه اونم نه واسه تو واسه اینکه دلش از دور و برش پره بعد یه فاتحه ای میده و علی علی....
اره اینه ...
بعد دلمون میشکنه اونم چه شکستنی همه ی اهل قبور پا میشن از ترسشون سیخ وای میستن ...
از لایه لایه خاکی که به مرور زمان روی ما میشینه دلمون میشکنه
از این که اسممون از یادا میره دلمون میشکنه
اون موقع دلمونو خوش می کنیم به استخوان بودن ...
به هیچ بودن...
به خاک بودن...
به مورچه ها و مار ها و موش ها...
ما آدما چه زود دلمون خوش میشه
مثل بچه هایی که هنوز نمی فهمن
ما اشرف مخلوقاتیم و خوش به حالمونه
ما خیلی خوبیم؟!
حواستونو جمع کنید اگر شکلو شمایل آدما رو دارید معنیش این نیست که واقعا آدمید دلتونو بی خودی خوش نکنید...
دلمون خوشه....